Sınav kaygısı olan çocuk ve gençlerin bu duruma yapısal bir yatkınlığı vardır. Çevresel faktörler de bu durumu daha da belirginleştirir. Bazı anne babalar okul öncesi dönemden itibaren başarı konusunda çocuklarına çok yüksek beklentiler ortaya koyarlar bunun yanında çocuğun becerilerini ve çabalarını eleştirirler. Bu durum, çocukta yetişkinlerin eleştirilerine karşı aşırı bir duyarlılık oluşmasına neden olur. Çocuk, hem anne babasının onayını kazanmak hem de eleştirilerinden kurtulmak için onların beklentilerini karşılamak zorunda olduğunu düşünür. Anne ve babaları tarafından problem çözme becerileri desteklenen çocuklar, bir problemle karşılaştıkları zaman bununla başa çıkabileceklerine ve sonucun olumlu olacağına daha fazla inanırlar. Çocuklarının, sorunları bağımsız çözme çabalarını desteklemeyen ve buna izin vermeyen, bu çabaları aşağılayan veya tam tersi çocuğun hiç çabalamasına izin vermeden çözümleri ona sunan anne babalar ise çocuklarında bu temel becerinin gelişmesine izin vermezler; sonuç olarak çocukları yetişkinlere bağımlı ve dışarıdan gelen eleştirilere karşı aşırı hassas hale gelir.
- Beklentileri gerçekçi düzeyde tutun!
Çocuklara, zaman zaman başarısızlığın da bilgiyi öğrenme sürecinin normal bir parçası olduğu öğretilmelidir. Çocuğunuzun, sınav sonuçları ne olursa olsun değerli ve sevilen bir insan olduğunu hissetmesini sağlayın.
- Çocuğunuz bir konuda zorlandığı zaman, Farklı alternatif çözümler üretmesi için onu cesaretlendirin!
Kendisi seçtiği çözümde başarılı olması için ona destek verin. Eğer yeterli sonuç alamazsa, bunu sadece bir veri olarak almasını ve yeniden plan yapmasını sağlayın. Ona hemen hazır çözümler sunmayın. Sorumluluk alması, başarısız olsa bile, gelecekte daha iyi yapmasını sağlayacaktır.
- Çocuğunuzun başarılarına daha çok odaklanın ve sevinin, başarısızlıklarına daha az üzülün unutmayın üzülmek ve kızmak değil çözüm üretmek fayda sağlar!
Özellikle karşılaştırma yapmak büyük bir sorundur. Çocuğunuzu devamlı diğer çocuklarla karşılaştırarak kaygısını arttırmayın.
- Çocuğunuzun duygusal odaklı çözümler (inkâr etme, kaçınma, konu ile ilgili sadece konuşma) yerine sorun odaklı (eksik olduğu yerlere çalışma, gerekiyorsa yardım alma, planlama, ilişkisiz konulara odaklanmama) çözümlere başvurmasını sağlayın.
