Kulak çınlaması, dış akustik uyaran olmaksızın kulaklarda ya da kafada sesin algılanmasıdır. Tinnitus, bir hastalık değil bir semptomdur yani birçok hastalık sonucunda oluşabilen bir belirtidir. Bir semptom olan tinnitus bireylerin yaşam kalitesinin düşmesine neden olmasının yanında bir çok ruhsal soruna zemin hazırladığı düşünülmektedir. Kulakta, kulak zarından, sesin iletildiği ve beynin algılayacağı elektrik enerjisine dönüştüğü koklea’ya kadar olan her bölgedeki sorunlarla oluşabilir.
Nüfusun yaklaşık % 20 sinde çınlamaya rastlamak mümkündür. Bu nedenle çınlama sesinin aslında hepimizin kulağında var olduğu ancak bazı rahatsızlıklar sonucu algılanabilir düzeye çıktığı düşünülebilir.
Bir haftadan ve beş dakikadan daha az olacak şekilde birçok kişi tarafından tecrübe edilen fakat işitme kaybının eşlik etmediği şekline normal tinnitus, bir haftadan ve beş dakikadan daha fazla süren ve genelde işitme kaybı olan şekline de patolojik tinnitus denir.
Ayrıca tinnitus objektif ve sübjektif olarak da ikiye ayrılır. Objektif, vasküler, nöromusküler ve lokal enflamasyon gibi farklı nedenlerden kaynaklanan ve diğer kişiler tarafından duyulabilen tinnitus şeklinde tanımlanmaktadır. Subjektif tinnitus ise sadece hasta tarafından duyulan, otolojik faktörler, ototoksik ilaçlar, nörolojik ve metabolik hastalıklar ile psikojenik nedenlerden kaynaklanan ve daha yaygın şekilde görülen tinnitusu kapsamaktadır.
Tinnitus’un nedenlerini iki ana sınıfa ayırabiliriz: Birinci gruptakiler, kulak çevresi yapılardan oluşan çınlamalar.Titreme yapan (pulsatil) kulak çınlaması, bol damarlı tümörler gibi kulağa komşu damarlardaki artmış kan dolaşımından kaynaklanabilir. Temporomandibular eklem anormallikleri de kulakta tinnitus’a neden olabilir.
İkinci grupta ise sensörinöral (Salyangoz içinde işitmenin ilk algılayıcısı tüylü hücreleri, işitme siniri lifleri, sinir çekirdekleri, beyin sapı ve beyin korteksindeki merkezlerden kaynaklanan) çınlamalardır. Vestibülokoklear sinirin kulaktan beyine ses iletmesine neden olan hasarları, kulak çınlamasına neden olabilir. İşitme kaybı ve vertigo ile ilişkili olan Meniere Hastalığı da kulak çınlamasına neden olabilir.
Sesin sadece hasta tarafından duyulduğu subjektif tinnitus’un birçok olası nedeni vardır. Bazı nedenler kötü değildir. Örneğin küçük bir kulak kiri geçici bir süre tinnitus yapabilir. İç kulağı etkileyebilen birçok neden kulak çınlamasına neden olabilir. Bunlar, orta kulak iltihabı, kulak zarında delinme, orta kulakta sıvı birikmesi ve orta kulaktaki kemiklerin eklem yerlerinin sertleşmesi gibi daha önemli nedenler de olabilir.
Tinnitus baş ve boyun bölgesindeki damar genişlemeleri (anevrizma) veya denge ve işitmeyi sağlayan sinirden kaynaklanan bir tümörden (akustik nörinom) dolayı da olabilir. Bu problemlerde işitme kaybı da vardır.
Allerji, yüksek veya düşük tansiyon, tümör, şeker hastalığı, tiroid problemleri, baş ve boyun bölgesine gelen darbeler, çene eklemi rahatsızlıkları, bazı romatizma ilaçla, bazı antibiotikler, sakinleştirici ilaçlar tinnitus’a neden olabilir.
Her durum için tedavi çok farklıdır. Bu nedenle konusunda uzmanlaşmış bir doktora kontrol olmak ve kulak çınlamasının gerçek nedenini bulmak çok önemlidir.
Tinnitus çoğunlukla işitme sinirlerinin mikroskopla görülebilecek kadar küçük olan uçlarında meydana gelen hasarlardan ötürü gelişir. Bu sinir uçlarının sağlam olması doğru ve kesin duymayı sağlar ve bunlarda meydana gelecek bir hasar işitme kaybı ve tinnitusa yol açabilir. İlerlemiş yaşla birlikte sinir uçlarında bazı değişiklikler meydana gelir bu da beraberinde tinnitusu getirir. Ayrıca böbrek enerjisi kulağa açıldığı için enerjinin düşüklüğü ve yüksekliği kulağı etkileyerek başta tinnitus olmak üzere birçok şikayetine neden olabilir.
Günümüzde yüksek ses tinnitusun en sık rastlanan nedenlerinden biridir ve işitme kaybına da yol açar. Endüstriel gürültü, yüksek şiddette sese maruz kalmak, stereo kulaklıklarla yüksek sesle müzik dinlemek iç kulağa zarar verip tinnitusa yol açabilir.
Çınlamanın kendisi bir hastalık değildir, bir belirtidir. Çınlamanın kişiye doğrudan bir zararı olmaz ancak çınlamayı oluşturan sebep zarar verici olabilir. Bu nedenle her çınlama hastası araştırılarak sebep ortaya konmaya çalışılmalıdır. Bazı kişilerde çınlama sebebi ne olursa olsun çok ciddi psikolojik etkilere yol açar.
Kulak çınlaması olan bir hasta tıbbi hikaye alımı, muayene ve tetkikler ile çınlamanın sebebinin ortaya konulmalı ve nedene yönelik tedavi yapılmalıdır.
Tinnitus tedavisinde vücut ve kulak akupunkturu da kullanılabilir. Burada da şikayete neden olan bulunur ve ona yönelik tedavi yapılır. Kulak çınlamasının altta yatan bir nedeni bulunabiliyorsa, etkin bir şekilde tedavi etmek mümkün olabilmektedir.
Vücut akupunkturu ile; DU-20, DU-4, Ex-B-2, UB-23, UB-52, SJ-17, SI-19, GB-2, GB-11, GB-12, GB-10, GB-20, Kid-3 ve Kid-7 kontrol edilerek iğnelenmelidir.
Kulak Akupunkturu ile; Auditory line (işitsel çizgi) üzerindeki noktalar, etkilenen tarafın kulağında ear point (kulak noktası) yine etkilenen tarafın kulağında vestibulocochlear sinir noktası, superior servikal ganglion noktası genellikle etkilenen tarafın kulağında, her iki kulakta servikal omurga bölgesinde uyarı veren noktalar işaretlenir. Psikotropik noktalar olarak, sağ kulakta Diazepam (Valium) Analog Nokta, Master Omega Noktası ve Psikoterapi Noktası (Bourdiol Noktası) iğnelenir. Özellikle kulağı besleyen Üçlü Isıtıcı Meridyen (Sanjio) bölgesindeki yara izleri (örneğin, yüz germe veya kulak ameliyatından kaynaklanan izler) bozucu alanlardır ve varsa ortadan kaldırılmalıdır.
